Δέχομαι επίθεση. Με φιμώνουν. Με κυνηγούν. Φοβάμαι. Ξεκλέβω μια στιγμή να γράψω δυο αράδες. Να καταγράψω τις σκέψεις μου. Δεν ξέρω αν προλαβαίνω. Μετά απο όλα αυτά δεν ξέρω πια αν έχει νόημα. Εσυ που θα το βρείς αυτό, εσύ φρόντισε να το κατανοήσεις. Κράτα το στον κόρφο σου, φυλαξέ το, ποιός ξέρει εγώ σε ποιό ανήλιαγο μπουντρούμι θα είμαι κλεισμένος. Είναι η τελευταία μου επαφή με την ανθρωπότητα, η τελευταία μου ελπίδα για ελεύθερη έκφραση. Φοβάμαι οτι θα μου στερήσουν και την ελεύθερη σκέψη. Τρομάζω. Δέχομαι επίθεση. Με φιμώνουν. Με κυνηγούν. Φοβάμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου