Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

define (swe-e-at) misery



17 Αυγούστου 5:36 π.μ

room temperature: 30-ish °C
cooling device: fan
ιστορικό παρελθόν: έχεις δοκιμάσει πετυχημένα να κοιμηθείς αλλά το βιολογικό ξυπνητήρι μπέρδεψε τις ώρες Ελλάδας με αυτές της Κορέας και την ανάγκη για ύπνο με βασανιστήρια που θα ζήλευαν στη βόρειο Κορέα...δεν ξυπνάς 10 το πρωί, αλλά τρεις παρά, μιάμιση ώρα αργότερα απ'την ώρα που ξάπλωσες. Το μάτι δε κλείνει και τσούζει επίσης. Αυτό το σπαστικό τσούξιμο που σου θυμίζει ότι ξύπνησες απότομα και ότι δε κοιμήθηκες. Παρόλα αυτά προσομοιάζει αυτό της γαρίδας και αρνείται να κλείσει.
Πρέπει να κάνεις κάτι όμως. Όχι ταινία. Too much...
Δουλειά για πανεπιστήμιο
Κάνεις κάτι, δεκτό αυτό. Παρόλα αυτά δεν πιάνεις και Peak στην απόδοση (εννοείται)
Διακοπές;
Δε πήγες.
Θα πας;
πφφφφ...κοίτα λίγο να φτιάξεις τα διαγράμματα και τα λέμε μετά ρε αυτά (σημάδια σχιζοφρένειας)

Ντάξει ομως:
Όταν καταλήξεις να κοιτάς το screensaver του pc σου (σοφά διαλεγμένο) στη συνδεδεμένη με αυτό καινούρια σου τηλεόραση (μεγειές μεγειέεεες) με μουσική υπόκρουση ενα box set της trojan με traditional ska (αντί για αντικαταθλιπτικά που λέει ο λόγος βρε αδερφέ) κάνοντας ένα τσιγάρο ξαπλωμένος στο κρεβάτι, να ξέρεις ότι ΚΑΙ ΠΑΛΙ δεν υπάρχει πρόβλημα.
Όταν όμως σκας χαμόγελο ικανοποίησης μετά από όλα αυτά;;;;;;;

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

La Mer

Είναι μερικές φόρες που η μουσική είναι το μόνο μέσο που μπορείς να εκφραστείς. Περισσότερες οι φορές που εκφράζεσαι μέσα από ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι που άκουγες παλιά και χαλάρωνες. Ένα τραγούδι που και τώρα σε χαλαρώνει, αλλά σε κάνει να νιώθεις και περίεργα που έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που το πρωτάκουσες.






Χαλαρώνω και θυμάμαι. Θυμάμαι και χαμογελάω πικρά...

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

αναχώρηση



Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)




Αύριο εμείς φεύγουμε πάντως... 

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Σας ευχαριστώ όλους.




Από τα ομορφότερα πράγματα στην ιστορία της ύπαρξης, είναι η πράξη του έρωτα. Έρωτας με τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου, με κάποιο άτομο που απλά σου άρεσε εμφανισιακά, με κάποιο άλλο άτομο που σε έφερε σε εγκεφαλικό οργασμό και τώρα ψάχνεις και την κλασσική μορφή αυτού, με κάποιο άτομο του αντίθετου φύλλου, με κάποιο του ίδιου φύλλου. Όπως και να έχει, κοινός παρονομαστής είναι η επιθυμία δύο ανθρώπων για σεξ.

Δηλαδή να θέλουν και οι δύο. Όχι ο ένας. Από κοινού απόφαση δηλαδή. Σωστό - Ολόσωστο!


Για αυτό το λόγο ακριβώς, παρακαλώ πολύ, σταματήστε όλοι σας να με γαμάτε ρε πούστη μου!! Δε θέλω άλλο! Δεν ήθελα από την αρχή! Όταν σου γαμιούνται όλα και νομίζεις πως δεν πάει χειρότερα, κάποις καβλωμένος που δε χύνει ποτέ, θα έρθει να ξεφορτώσει το χρόνια αποθηκευμένο σπέρμα του πάνω στη μούρη σου. Να σου γαμηθούν όλα σε σημείο που να αναθεωρείς τα πάντα.


Δυστυχώς δεν είμαι γυναίκα. Θα διεκδικούσα επίδομα πολύτεκνης μητέρας, προστάτιδας οικογενείας.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

άστρα


Άστρα
Καπνίζουν κ’ οι άγγελοι, είπε.
Άμα σηκώσετε τη νύχτα
το κεφάλι σας θα τις ιδείτε
τις κάφτρες των τσιγάρων τους.
Τι καφενείο τι ουρανός
ντουμάνι και φτυσιές
κι αέρας σάπιος
(κι ο κάτω κόσμος
στάχτες κι αποτσίγαρα).

-- Χρήστος Μπράβος, απο την ποιητική του συλλογή "Ορεινό Καταφύγιο", Τυπογραφείο "Κείμενα", Αθήνα 1983

Ναι, κάπως βαρύ για καλοκαίρι, αλλά έλα που είναι η εποχή που μπορούμε οι περισσότεροι να βρεθούμε σε μέρη που τα άστρα διακρίνονται... Και άμα κρατήσεις μόνο την πρώτη στροφή η εικόνα είναι όμορφη, όχι;

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

all rise please




Συνειδητοποίησα ότι μία από τις μπάντες που έχω τιμήσει δεόντως τα τελευταία χρόνια, έχει πάρει, όχι την κατηφόρα, αλλά έχει μπει σε μια περίεργη βαρετή ευθεία και δε νοιώθω να καταλήγει πουθενά.

Πρακτικά: χέστηκα αλλά παρατήρησα μετά "λύπης" δύο πράγματα που με διαχωρίζουν πλέον από αυτό το συγκρότημα
1. Έδωσε τραγούδι σε αυτό το πράγμα (που είχε και άλλα δύο πράγματα πριν)
2. Δημιουργεί πλέον εθνικούς ύμνους. Σοβαρά. Ενώ δε νοιώθω πατριώτης, θα θελα πολύ να'μαι πολίτης στη χώρα για την οποία γράφουν. Να παίζω στην εθνική της ομάδα (ποδοσφαίρου κατά προτίμηση) και να ακουμπάω με το δεξί μου χέρι την καρδιά καθώς θα παίζει ο εθνικός μας ύμνος...

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

good times


από τις φωτογραφίες που υπάρχουν για να ξαποσταίνει το βλέμμα.


φώτο

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

επιχειρήματα αλκοολισμού



I sat down on the couch. Getting drunk was good. I decided that I would always like getting drunk. It took away the obvious and maybe if you could get away from the obvious often enough, you wouldn't become obvious yourself.

-- Charles Bukowski, 'Ham on Rye'

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ευριά, η = δέντρο φυλλοβόλο, φέρoν 50ευρα







1.5 ευρώ το 1 λίτρο βενζίνης

1 ευρώ το 1.5 λίτρο νερού



Όταν αυτό που πίνει το αμάξι σου κοστίζει περισσότερο από αυτό που πίνεις εσύ, τότε κάτι πάει στραβά...

...

Αγαπημένο μου Specialized P1,


δεν ξέρω ποιος πούστης σε έχει τώρα αλλά θέλω να του γαμήσω τον κώλο.