Η πολυκατοικία αυτή βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας (Βας. Σοφίας και Λαμψάκου) απέναντι από την Αμερικάνικη πρεσβεία. Είναι έργο του αρχιτέκτονα Γεώργιου Κοντολέοντος και αποτελεί μία από τις αυθεντικότερες εκφράσεις του μοντερνισμού στην Αθήνα του μεσοπολέμου (1932-34). Βασική καινοτομία ήταν η απόφαση του αρχιτέκτονα να στρέψει την πρόσοψη της πολυκατοικίας και τους επιμήκεις εξώστες προς τη δευτερεύουσα οδό Λαμψάκου, μία κίνηση αλτρουισμού στο κέντρο της Αθήνας. Δεν επιζητά να υπερισχύσει των κτιρίων που έχει δίπλα του, ή που επρόκειτο να κτισθούν αλλά αντιθέτως να συνδιαλλαχθεί με την πόλη και φυσικά τους χρήστες της με τρόπο ήπιο. Μάλιστα μια συνολική αίσθηση λιτότητας και ευρυθμίας, το συνοδεύει, προδίδοντας μια παραπληρωματική διάσταση στη φυσιογνωμία του. Αρκεί κανείς να παρατηρήσει τα κτίρια που το περιβάλλουν και σίγουρα θα καταλάβει τι εννοώ… Προσωπικά, κατατάσσω το κτίριο στις στοχαστικότερες μορφές της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής.
Κάπως έτσι ενεργοποιείται ο γνήσιος ρόλος της αρχιτεκτονικής και αναδεικνύεται η κοινωνική και ηθική της διάσταση, που στις μέρες μας θα όφειλε – νομίζω – να αποτελεί κυρίαρχο διακύβευμα..
Ο ίδιος ο αρχιτέκτονας δήλωνε:
‘Η απλοποίηση δεν είναι παράλειψη αλλά συγκέντρωση και αφομοίωση των εντυπώσεων.’
Γ. Κοντολέων (1896-1952)
μου αρέσει που δε μπλέκεις με διαδικαστικά αρχιτεκτονικής στο κείμενο σου και βρίσκω ενδιαφέρουσα την αναφορά σου σε κτίριο που τόσες φορές περνάω από μπροστά του και ποτέ δεν το παρατηρώ. υπάρχουν πολλά μυστικά στην Αθήνα ακόμα μάλλον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυστοχο σχόλιο και συμπληρώνει την ανάρτηση μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι αυτή η πρωτογενής διαθεση του αρχιτέκτονα που σε κάνει να μην το παρατηρείς.. Δεν στοχεύει σε εντυπωσιασμό, δεν αποτελει θέαμα και γι'αυτό στέκει στη Βασ. Σοφίας με μία υποδόρια διαχρονικότητα..
oh my god!!!great,, just greaat!!
ΑπάντησηΔιαγραφήbeijinhos
..ή απλά "Δεν μου βγαίνουν τα μπαλκόνια μπροστά ρε φίλε, ας τα βάλω στην Λαμψάκου!" Λέω εγώ τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή