Matt Skiba was a member of The Church of Satan

Πολλές φορές τυχαίνει να ξυπνάω με κάποιο τραγούδι στο μυαλό μου. Ποιες πολλές φορές δηλαδή? Καλυτέρα να πω πως μερικά πρωινά σηκώνομαι και το μυαλό μου είναι άδειο. Συνήθως άκυρα τραγούδια από ρεμπέτικα μέχρι έντεχνα Σερβοκροάτικα.

Τελευταία όμως, το μυαλό μου κολλάει αυτόματα σε μια μπάντα που αγαπούσα κι εγώ σαν έφηβος. Alkaline Trio είναι το όνομα. Punk η μουσική τους, με γερές δόσεις από pop τελευταία, μεγάλες ποσότητες φοβερών μελωδιών γενικότερα και μπόλικη αλητεία διαχρονικά. Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση όμως δεν είναι το ταλέντο και η ποιότητα της μπάντας, αλλά το γιατί υποσυνείδητα έχω κολλήσει εκεί τελευταία χωρίς να ακούω έντονα μουσική τους. Άβυσσος το θολωμένο μου μυαλό...

Mercy me, Queen of Pain, Madame Me, Radio, Maybe I'll Catch Fire. Νομίζω πως το κούτελο μου έχει γίνει playlist και η πλάτη μου παρτιτούρα. Δε νιώθω άσχημα ούτε καν ντρέπομαι γι'αυτό. Ίσως λίγο για τους γείτονες που δε νομίζω να εύχονται πότε θα ξυπνήσει ο "γάιδαρος που ακούει μουσική στη διαπασών" από το διπλανό διαμέρισμα. Αλλά πραγματικά, είναι από τις λίγες φορές που θεωρώ πως κάνω περισσότερο καλό παρά κακό στα απαίδευτα αυτιά τους.

Ούτως ή άλλως, τι άλλο να κάνεις ένα πρωί όταν "most exciting thing I do, hang halfway out a third floor window, throw lit cigarettes down. And maybe I'll catch fire..."