Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

3=1+1+1



Ίσως σαν Έλληνες να μη μπορούμε να καταλάβουμε την ομορφιά του απλού. Ίσως φταίει το ότι έτσι μεγαλώσαμε. Ίσως το ότι δύσκολα μπορείς πια να βρεις κάτι απλό. Ίσως όλες αυτές οι υποθέσεις να είναι λάθος. Ίσως? Σίγουρα!
Μια Τετάρτη βράδυ στην πρωτεύουσα είναι αρκετή για να σου δώσει καταστάσεις, σκηνές, ακόμα και αιτίες που θα καταλήξεις στο να παραδεχτείς την ομορφιά της απλότητας. Μια βόλτα, ένας φίλος, μια κρύα μπύρα, ένα τραγούδι που τόσο αγαπούσες πριν από μερικά χρόνια -και τώρα αγνοείς την υπαρξή του-, μια τυχαία παρουσία ατόμου, που τόσο σε ευχαριστεί όταν ξέρεις πως είσαι έστω και στον ίδιο χώρο. Δε μπορώ να σκεφτώ, ούτε καν να φαντάστω αυτή την όμορφη αίσθηση να δημιουργείται από κάτι σύνθετο ή εντυπωσιακό. Προτιμώ να δημιουργώ εντυπώσεις στο μυαλό μου και όχι να μου σερβίρονται έτοιμες.
Δεν θέλω να κλαφτώ για το πως καταντήσαμε, γιατί δεν κατάντησε κανείς. Απλά πάντα θα ψάχνεις το δύσκολο, το άπιαστο... Το καλό φοβάται το καλύτερο, και το απλό το απλούστερο.
Δε χρειάζεσαι πολλά.
Δε χρειάστηκες ποτέ.
Ό,τι σε κάνει τώρα και χαμογελάς, θα σε κάνει να χαμογελάς για πάντα.


Δε θα χρειαστείς τίποτα άλλο.

3 σχόλια:

  1. Σοβάρεψες κι εσυ πουλάκι μου... σε λίγο το blog θα μοιράζει αντικαταθλιπτικά μου φαίνεται :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν είμαι σίγουρος αν αυτή η απλούστευση στην οποία αναφέρεσε, αποτελεί μια πράξη πρόσθεσης ή αφαίρεσης.. Και μάλλον καλά κάνεις και την παρουσιάζεις προσθετικά, μιας και δεν θα πρέπει να αφαιρέσουμε από τη ζωή μας τα όσα φαίνονται περιττά αλλά να επαναπροσδιορίσουμε τα όσα δείχνουν αυτονόητα. Να προσθέσουμε τα ουσιαστικά..Μία διαδικασία εκλογής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όταν προσδιορίσεις τα "αυτονόητα" τα περιττά θα φύγουν απο μόνα τους... Απλά το θέμα είναι μερικές φορές να σταματάς και να κοιτάς την καθημερινότητά σου αποστασιοποιημένα (όσο γίνεται) ώστε να συνειδητοποιήσεις τα αυτονόητα και τη σημασία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή