αισθητική -η: σύστημα αντιλήψεων για το ωραίο.

Ο καθένας μας κουβαλάει την αισθητική του. Υπάρχουν πράγματα που εμένα μου αρέσουν για κάποιο λόγο (ή και για κανένα συγκεκριμένο) και πράγματα τα οποία απλά δεν μου αρέσουν χωρίς να χρειάζεται να πω γιατί. Στα αρχίδια μας βέβαια όλα αυτά.

Από δω και από κει έχω γνωρίσει όλων των ''ειδών'' τα άτομα, αλάνια, φλώρους γοργόνες και μάγκες. Δεν είμαι πια ο αντιδραστικός πιτσιρικάς που θα ξεκινούσε πάντα παθιασμένη επιθετική κουβέντα για τα κλαμπς, για τα λαϊκά και για τα reality shows και ότι θεωρεί σκατένιο. Με ότι την βρίσκει ο καθένας, εγώ δεν είμαι εδώ για να κρίνω.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα όταν κάποιος προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει για τα σκουπίδια που τον συγκινούν. Διότι όχι φίλε...
Όχι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου δεν είναι καθόλου rock, το ράδιο αρβύλα δεν είναι καθόλου ανατρεπτικό και η όποια καινούρια χαζοαμερικάνικη ταινία είδες δεν είναι καθόλου συγκινητική. Απλά εσύ είσαι μαλάκας και δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Αν είχες πραγματικό ενδιαφέρον θα είχες να προτείνεις οτιδήποτε άλλο που μπορεί να μην μου άρεσε ούτε λίγο αλλα θα είχε κάτι... Οτιδήποτε...

Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτα ζητήματα. Πώς σκατά να εξηγήσεις γιατι δεν νιώθεις τίποτα όταν ακούς τραγούδια του Πλιάτσικα ή από την άλλη γιατί σου 'ρχεται να βγάλεις τα μάτια σου με κουτάλι όταν ακούς πάλι στο ραδιόφωνο ''are we human or are we dancer''.

Δεν είμαι υπερ καμίας (μα καμίας) καλλιτεχνικής ελίτ, αντιθέτως φτύνω στα μούτρα όποιον κορδώνεται και δηλώνει τρανός καλλιτέχνης. Παρόλα αυτά συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πως το πιο βαθύ πρόβλημα που μπορώ να έχω με κάποιον είναι αισθητικό.
Αυτό μπορεί να πάρει άπειρες προεκτάσεις, όλες τις φορές όμως σε μια πολιτισμένη συζήτηση σε αφήνει χωρίς επιχειρήματα και με μια ενδόμυχη όρεξη να απαντήσεις στον συνομιλητή σου ''σάλτα και πηδήξου''.

Αυτή η σύγκρουση με ότι κουβαλάει είναι κάτι που σου μπαίνει στον κώλο καθημερινά με συναδέλφους, συμμαθητές, ακόμα και δικούς σου ανθρώπους που τους αγαπάς και σ' αγαπούν αλλά ξέρεις πως δεν πρόκειται ποτε να τα βρείτε αν τα βάλετε κάτω και ανοίξετε κουβέντα. Απλά εγώ τις περισσότερες φορές προσπαθώ να αποφύγω τα πολλά πολλά όταν η κουβέντα πάει προς τα κεί, και πιο σπάνια ξεκινάω να μιλάω χωρίς να βγαίνει νόημα (όντως) και φαίνομαι ξερόλας και μαλάκας... Απλά ξέρεις κάτι... Εσύ είσαι μαλάκας...