"τι έγινε ρε φίλε;Τι λέει τι κάνεις;Καλά είσαι εσύ;"
"Εδώ μωρέ καλά...όλα εντάξει..."
Καθημερινός ψευτοδιάλογος...συνήθως βραδάκι, μετά τα πρώτα δύο ποτά, την ώρα που κουβαλάς τα τρίτα για τους άλλους στην "παρέα", σκοντάφτεις σε αυτόν τον τύπο ή την τύπισσα που αναγνωρίζεις. Γιατί δε μπορώ να πω ότι ξέρεις κάποιον όταν έχετε μείνει σε αυτό τον διάλογο,ή και άλλους που ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία , εδώ και 15+ χρόνια. Και ας ήσασταν στην ίδια τάξη από το προ-νήπιο, και ας είχατε φάει μαζί ψωμί και αλάτι (το οποίο πρέπει να' ναι και απαίσιο παρεμπιπτόντως). Δε μπορείς να χρησιμοποιήσεις το ρήμα ξέρω (=γνωρίζω, κατέχω) για κάποιον που απλά μαθαίνεις επιλεκτικά και σκόρπια νέα του που και που είτε από τον ίδιο είτε από κουτσομπολιά και φήμες. Αλλά θα πει κανείς, όλα είναι θέμα ορισμού και πολλές λέξεις χρησιμοποιούνται λανθασμένα προκειμένου να μη χρησιμοποιούνται ίσως ποτέ (ξέρω, μισώ, αγάπη μου *** κτλ (για να μη προκαλέσω και άλλο...προς το παρόν)κτλ κτλ).
πάμε πάλι ομως:
Aν, λέω αν, είναι όλα εν τάξει;
Όχι τακτοποιημένα τελικά, όχι αυτό που σημαίνει η λέξη πραγματικά, αλλά αυτό που πρέπει να ακουστεί .
Μέχρι να γίνει ορισμός, έως ότου το πιστέψεις. Μέχρι να βουλιάξεις στο εντάξει... στο γαμημένο χαμογελαστό του καλούπι και να πήξεις όταν θα σε πείσει η λέξη και όχι η πραγματική σου κατάσταση.
Είναι και αυτό μια άποψη.
Να πάρεις το χρόνο σου, να συνηθίσεις το ψευτομειδίαμα.
Γιατί ,μην αγχώνεσαι, κανείς δε σπάει του άλλου το καλούπι.
Δε πρόκειται κανείς να κάνει αυτό το παραπάνω βήμα και να ρωτήσει κάτι που θα το σπάσει.
Γιατί στην τελική, όλοι πρέπει να είμαστε εντάξει
Είναι καιρός τώρα που αποφεύγω να βγαίνω, τουλάχιστον σε μέρη με πολύ κόσμο. Ο αρχικός και ο βασικός λόγος είναι ότι έχω αρκετή δουλειά να κάνω μέχρι να τελειώσω διπλωματική και άρα και σχολή. Υπάρχουν όμως και (οι) παραπάνω λόγοι. Δε γουστάρω να λέω ψέματα και είμαι και ψείρας. Όχι, δεν αισθάνομαι καλά και όχι, δε θέλω να λέω και μούφες στον κάθενα που με ρωτάει χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον (αν και υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για την ανάποδη άποψη). Γιατί, όχι ρε φίλε, δεν είμαι καλά και δεν είναι όλα εντάξει , αλλά δε μπορώ να στο πω γιατί δεν είναι μέσα στα πλαίσια της σωστής κοινωνικά συμπεριφοράς για αυτό το μέρος. Για ένα ποτό ήρθα, (και πλεον δε ξέρω γιατί και αυτό) και δε θα θελα να με πάρουν και να μου φορέσουν το croisé παλτουδάκι επειδή είμαι ειλικρινής. Άρα, αποφεύγω πλέον τον κόσμο τον πολύ και όλα είναι εντάξει που λένε...
Το πρόβλημα είναι, όταν καταντήσει ο κόσμος ο πολύς να είναι όλοι...και εννοώ και τους
***φίλους
"πολύπλοκα τα λες ρε αδερφάκι μου..."
"μπορεί να μή τα χω ξεκάθαρα στο μυαλό μου, ή να μη θέλει κανείς να τα καταλάβει.Κάπου όμως έχω δίκιο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου